Էսի էն օգնականներից մեկն ա, ում նիկոլը, լակած վիճակում, հարցնում էր. «հնարավո՞ր ա հիմա Հադրութի անտառներում սաղ մարդ լինի։ Ի՞նչ են ուտում էս ցրտին»։ Ու սրա պես օգնականներից մեկն էլ ասում էր, որ՝ չէ, հնարավոր չի։
Ծնողները հեռախոսները ձեռքը գնում, աղերսում էին վարչապետ կոչեցյալին, ասում էին՝ էրեխեն զանգել ա, ասել ա Հադրութի անտառներում են, եկեք, օգնեք, իսկ վարչապետ կոչեցյալը լակած, գլուխը ձեռի վրա հենված նստած էր։
Ու հիմա սա հելել, ԶԼՄ-ներին մեղադրում ա թաքնված տղաների մահվան պատճառ դառնալու մեջ, բայց չի խոսում իր ալկաշ շեֆի անգործությունից, ՊՆ-ի դիլետանտությունից ու Գենշտաբի ապիկարությունից, որ պատերազմի ավարտից 50 օր անց 6 ժամկետային զինծառայող սպանվեցին ու խոշտանգվեցին Հադրութի Հակակու գյուղում, ադրբեջանա-թուրքական հատուկջոկատայինների դեմ անհավասար կռվում։
Իրանք մեղք չունեն, սաղ նախկիններն են մեղավոր կամ էլ ԶԼՄ-ները։
Մի հատ էլ էսօր էս գյադեն հելել, կամեռաների դեմն ասում ա՝ «ես պահում եմ արդարությունը, հայի տեսակը»։ Ջահել, հըլը մի հատ վկայականիդ մեջ նորից կարդա, թե ում օգնականն ես դու։ Ո՞նց կարա նիկոլի պես թուրքի օգնականը խոսա հայի տեսակը պահելուց։
Այս տղերքի մասին ա խոսքը՝ Ալբերտ Ստեփանյան, Սամվել Սամբատով, Սասուն Պետրոսյան, Կարեն Ներսիսյան, Հայկ Հարությունյան, Գրիշա Գրիգորյան։
Սա էլ տղերքից մեկի հոր խոսքը՝ Կառավարությունում չէին հավատում, որ ողջ երեխեք կան․ 90 օր Հադրութում թաքնվելուց հետո սպանված զինծառայողի հայր
